Er zijn van die collecties waarbij je voelt: hier heeft iemand een leven lang naar geluisterd. Niet zomaar gekocht, maar gekozen. Geluisterd, herbeluisterd, weggelegd, opnieuw opgezet.
Deze verzameling begon in de jaren zeventig. Met Pink Floyd, King Crimson, Tangerine Dream. Progrock als vertrekpunt: breed, meeslepend, gelaagd. Platen die je aanzetten tot luisteren, niet tot meezingen.
Later kwamen er uitstapjes bij. New wave. Elektronica. En af en toe soul, vermoedelijk voor speciale momenten. Altijd richting de donkere kant van het spectrum. Geen hapklare muziek, wel muziek met een eigen sfeer.
De afgelopen twintig jaar werd de kast aangevuld met nieuwe prog, stonerrock en heruitgaven van vergeten parels uit de jaren tachtig. Bijna alles in near-mint conditie. Alsof hij wist dat het ooit door iemand anders vastgehouden zou worden.
Er zitten albums tussen die je vaker ziet, en uitgaven die je zelden tegenkomt. Allemaal met zorg verzameld en uitstekend bewaard.
Het voelt alsof je een zorgvuldig opgebouwde schatkist mag openen: alles glanst, alles klopt, en elk album vertelt iets over een leven lang luisteren.
Wat we aantroffen is een indrukwekkende collectie die leest als een biografie in vinyl. Een leven lang luisteren, gebundeld in hoezen en groeven. Muziek die opnieuw gehoord wil worden.
